Κατάθεση ψυχής στα Βριλήσσια!

Νίκη αποδείξεων για την ομάδα Παίδων του Απόλλωνα, επί του 2ου Κένταυρου, μέσα στα Βριλήσσια. Απόδειξη ότι η βαθμολογική μας θέση δεν μας αντιπροσωπεύει… Ακολουθεί «τελικός» με τον Χολαργό!

Παίζοντας με πάθος χιλίων λεόντων (χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι οι περισσότεροι ποδοσφαιριστές μας έφυγαν με ματωμένα γόνατα!), οι πιτσιρικάδες του Γιάννη Γουρδουμπά έκαναν το… κομμάτι τους στα Βριλήσσια και πήραν μια μεγάλη νίκη.

Τα νέα λίγο πριν την έναρξη του αγώνα δεν ήταν και πολύ ευχάριστα, αφού ο βασικός κι αναντικατάστατος στόπερ της ομάδας μας Κώστας Καραχάλιος (χωρίς απουσία ούτε σε μία προπόνηση από την αρχή της προετοιμασίας!!!) ήταν στο κρεβάτι με πυρετό.

Και τι μ’ αυτό… Από την αρχή της χρονιάς έχουμε μάθει να ζούμε με απουσίες βασικότατων μονάδων, πολύ απλά διότι στο DNA όλων έχει περάσει μία πολύ σημαντική αρετή, που θα τους ακολουθεί στο υπόλοιπο της καριέρας τους: παίζουν για τον συμπαίκτη τους.

Το πρώτο ημίχρονο κυλούσε όπως ακριβώς το είχαμε σχεδιάσει: είχαμε αφήσει χώρο στους γηπεδούχους, οι οποίοι ήταν εντελώς ακίνδυνοι, την ώρα που οι δικοί μας ήταν απόλυτα προσηλωμένοι στο ανασταλτικό κομμάτι, με αποτέλεσμα κι εμείς από την πλευρά μας να μην «ενοχλούμε» τον αντίπαλο γκολκίπερ.

Ολα αυτά μέχρι το 32′ (θυμίζουμε πως τα ημίχρονα στους Παίδες είναι 35λεπτα), όταν έπειτα από μια σέντρα από τα δεξιά ο τερματοφύλακάς μας από υπερβολική σιγουριά έχασε την μπάλα μέσα από τα χέρια του και ο επερχόμενος επιθετικός δεν δυσκολεύτηκε να τη στείλει στην ανυπεράσπιστη εστία.

Στα αποδυτήρια βλέποντας τον Μάριο Καλλιαμπάκο να είναι απαρηγόρητος, οι συμπαίκτες του βρήκαν ακόμα έναν λόγο για να παίξουν ακόμα πιο παθιασμένα. Μη έχοντας τίποτα να χάσουμε, μπήκαμε πολύ δυνατά στον αγωνιστικό χώρο κι έπειτα από πίεση σε όλο το γήπεδο ο Κωνσταντάκης εκμεταλλευόμενος λάθος αντίπαλων αμυντικών με αριστερό βολέ έγραψε το 1-1 (στο 50′).

Από κει και πέρα το παιχνίδι ήταν μοιρασμένο, με τον Καλλιαμπάκο από μοιραίο να μετατρέπεται σε «ωραίο», αφού αποσόβησε το 2-1 ύστερα από ανεπανάληπτο τετ τετ. Δέκα λεπτά πριν τη λήξη η ομάδα μας σκόραρε ύστερα από εκτέλεση κόρνερ, γκολ που ακυρώθηκε ως επιθετικό φάουλ.

Το «καμπανάκι» όμως ο Κένταυρος δεν το άκουσε… Δύο λεπτά αργότερα, κόρνερ από αριστερά, αριστοτεχνικά εκτελεσμένο από τον Γιώργο ‘Ατζαγκούν’ Χρηστάκη, τόσο πολύ ώστε ανάγκασε έναν αμυντικό να σπρώξει μόνος του την μπάλα στα δίχτυα της ομάδας του (πιεζόμενος ασφυκτικά από τον ‘Τσέσμε’, για να μην τον αδικούμε)!

Το 1-2 έμελλε να είναι και το τελικό σκορ, αφού δεν σημειώθηκε κάτι το αξιοσημείωτο στη συνέχεια. Το αξιοσημείωτο για εμάς ήταν η επανεμφάνιση του Κώστα Κούρου έπειτα από τρεις μήνες (είχε σπάσει την κλείδα του).

Το όνειρο της πρόκρισης μοιάζει μακρινό (περνάνε οι τρεις πρώτοι), οι μικροί μας όμως δείχνουν πρόθυμοι (και κυρίως, ικανοί) να το κυνηγήσουν. Απομένουν πέντε «τελικοί», πρώτος και ίσως κρισιμότερος με τους καλούς μας γείτονες του Χολαργού!

ΣΥΝΘΕΣΗ

1.   Καλλιαμπάκος
2.   Χρηστάκης
3.   Θεοδώρου
4.   Αναγνωστόπουλος MVP
5.   Θεοδωρακόπουλος
6.   Τσεσμελής
7.   Παπαδόπουλος
8.   Γκόσιος
9.   Κουβαρδάς (Χάλαρης)
10. Αλεξανδράκης (Κούρος)
11. Κωνσταντάκης