Μια ζωή Απόλλωνας ο Βασίλης, βασικότατο στέλεχος πέρσι, χτυπημένος από τραυματισμούς και με λιγότερη συμμετοχή φέτος, αλλά το ίδιο μάχιμος και πεισματάρης, έζησε μία ακόμα άνοδο στην Α’ Κατηγορία, αφού ήταν μέλος και της ομάδας της περιόδου 2012-13.
Συνομιλήσαμε μαζί του, λίγο μετά το νικηφόρο 3-0 επί της Κηπούπολης και πριν οριστικοποιηθεί και μαθηματικά η κατάκτηση του πρωταθλήματος, κάτι που έγινε στο ματς με την Ελευθερούπολη.
Η ομάδα ανέβηκε κατηγορία, πρώτη, τι έχεις να πεις;
Δεν υπάρχει αυτό το συναίσθημα, είναι ό,τι καλύτερο, αξίζει όλος ο χρόνος που έχουμε φάει στο γήπεδο, όλες οι προσπάθειες και η κούραση, οι τραυματισμοί, αξίζουν όλα, γιατί αυτό που ζεις αυτή τη στιγμή είναι κάτι το ανεπανάληπτο, κάτι που σου μένει και θα το διηγείσαι στα παιδιά σου.
Ποιο είναι το βασικότερο συστατικό αυτής της ομάδας;
Είναι ξεκάθαρα το ότι είμαστε παρέα, το ότι τελειώνει η προπόνηση και βγαίνουμε όλοι μαζί, το ότι έχουμε πρόβλημα και σηκώνουμε το τηλέφωνο και θα πάρουμε τον κολλητό μας, ο οποίος είναι και συμπαίκτης μας και αδερφός μας και όλα, συν του ότι και ο κόουτς και ο γυμναστής και ο γενικός αρχηγός έχουν μπει πάρα πολύ στο κλίμα. Eίμαστε όλοι μαζί, βοηθάμε ο ένας τον άλλον και όλα αυτά, με τη βοήθεια της διοίκησης, έχουμε νομίζω το τέλειο αποτέλεσμα.
Που αφιερώνουμε αυτή την επιτυχία;
Ξεκάθαρα στον Αντώνη τον Μαραγκουδάκη, ο οποίος δυστυχώς δεν πρόλαβε να το δει, αλλά είμαι σίγουρος ότι το βλέπει από κάπου. Ηταν σήμερα μια πάρα πολύ συγκινητική στιγμή, οι περισσότεροι δεν το ήξεραν κιόλας. Δεν υπάρχουν λόγια για αυτόν τον άνθρωπο και αυτά που έχει προσφέρει στην ομάδα.
Θέλεις κάτι να προσθέσεις;
Να πω ότι σημαντικό ρόλο παίζουν όλα τα παιδιά. Πρέπει ακόμα και αυτοί που δεν είναι μαζί μας για κάποιους λόγους, όπως τραυματισμούς, π.χ. ο Βλόγια που έχασε όλη τη χρονιά, να είναι μαζί στην ομάδα και να βοηθάνε και αυτοί με τον δικό τους τρόπο, γιατί η βοήθεια δεν είναι μόνο ποδοσφαιρική, είναι και ψυχολογική, είναι για να είναι η παρέα ενωμένη.
