Πλέον η ομάδα μας παίζει με την πλάτη στον τοίχο, αλλά εξακολουθεί να κρατά την τύχη στα χέρια της.
Δεύτερο συνεχόμενο παιχνίδι που ο Απόλλωνας παρουσιάστηκε χωρίς φρεσκάδα και ενέργεια, στοιχεία που τον χαρακτήρισαν σχεδόν σε όλο το β’ γύρο.
Μόνο που αυτή τη φορά το πλήρωσε και με απώλεια βαθμών, απέναντι σε μια ομάδα που έπαιζε χωρίς το άγχος που είχε καταβάλλει τη δική μας.
Δύο φορές βρέθηκε πίσω στο σκορ ο Απόλλων (5’ 0-1, 62’ 1-2), ισοφαρίζοντας ισάριθμες με τους Γαλανόπουλο (32’) και Αλεξόπουλο (76’).
Ακόμα και στην κακή μας μέρα, η τύχη που συστηματικά μας γυρίζει την πλάτη την τελευταία διετία, έπαιξε το δικό της ρόλο, καθώς στην κεφαλιά του Γαλανόπουλου στο 86’ η μπάλα είχε τροχιά τα δίχτυα, όμως σταμάτησε στο αριστερό δοκάρι και στην επαναφορά κατέληξε σε… κόκκινα πόδια.
Στο διάστημα της διακοπής, οι προπονητές μας είναι σίγουρο ότι θα βρουν τη λύση ώστε να επανέλθει η ομάδα στα γνωστά της στάνταρ.
Απέμειναν δύο τελικοί, με Αρμενική εκτός και Λυκόβρυση εντός, εφόσον η συγκομιδή μας είναι 6 βαθμοί και φτάσουμε τους 60, υπό φυσιολογικές συνθήκες θα περιμένουμε την ημέρα του ρεπό μας (τελευταία αγωνιστική) προκειμένου να μάθουμε τον αντίπαλό μας στο μπαράζ ανόδου.
Μεσολαβούν τρεις εβδομάδες ως το επόμενο παιχνίδι μας και στο διάστημα αυτό η ομάδα-οικογένεια του Απόλλωνα θα φροντίσει να ανασυντάξει τις δυνάμεις της, παίρνοντας ξανά τα πάνω της.
Ψηλά το κεφάλι και μην ξεχνάμε ότι αποτελούμε… ανεπιθύμητο αντίπαλο για όλες τις ομάδες που αυτή τη στιγμή βρίσκονται από πάνω μας στη βαθμολογία.
ΑΠΟΛΛΩΝ
1. Κτενιαδάκης
2. Παναγιώτου
3. Φλωκιώτης
4. Κοτσαύτης
5. Φελέκης
6. Δημογκίνη (66’ Αλεξόπουλος)
7. Γιαννόπουλος (54’ Αγγελοσόπουλος)
8. Γαλανόπουλος
9. Παππάς
10. Κωνσταντινίδης
11. Αποστόλου (75’ Μουστάκας)
* Εμείς πιστεύουμε ότι οι παίκτες του Προμηθέα έπαιζαν για τον εαυτό τους και πολύ καλά έκαναν, έτσι πρέπει να συμβαίνει άλλωστε.
Την προηγούμενη εβδομάδα, όμως, γίναμε μάρτυρες μιας πεντάρας γειτονικού σωματείου επί (αδιάφορου) γειτονικού, που δεν προέβαλλε την παραμικρή αντίσταση, με τους τότε ηττημένους ξαφνικά να… σκίζονται αυτό το Σάββατο προκειμένου να κοντράρουν στα ίσια μια άλλη εκ των διεκδικητών της ανόδου και άμεσης ανταγωνίστριας των… πεντάστερων γειτόνων.
Μην ξεχνάμε ότι το σωματείο που έριξε την πεντάρα, είχε πάρει στα χαρτιά ένα παιχνίδι του α’ γύρου κόντρα σε μια εκ των ουραγών, ενώ τώρα χρειάστηκε κάλπικο πέναλτι για να τα καταφέρει, γι’ αυτό και ψάχνει για φαντάσματα.
Πρόκειται για το σωματείο που πέρσι ήταν αδιάφορο, αλλά πανηγύρισε έξαλλα την ισοπαλία που απέσπασε από τον Απόλλωνα, με γκολ στις καθυστερήσεις. Μάλλον επειδή κι αυτοί για τους εαυτούς τους έπαιζαν τότε.
Δεν θα ασχολούμασταν, αλλά η ασυδοσία ορισμένων δεν έχει όρια. Κι όταν εμείς φέτος φύγαμε από το γήπεδό τους πικραμένοι με την ισοπαλία, αυτοί (πάλι) πανηγύριζαν. Αυτή είναι η διαφορά μας.
