Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα…

Το ότι μία ακόμα ομάδα που βρίσκεται στα υψηλά στρώματα της βαθμολογίας «τρόμαξε» για να μας κερδίσει -και στο τέλος το πανηγύρισε έξαλλα- είναι ένα credit, μια μικρή παρηγοριά.

Δυστυχώς, όμως, οι εντυπώσεις βαθμούς δεν δίνουν και μετά το (πλασματικό) 0-2 από τον Χολαργό, ο Απόλλωνας βρίσκεται σε ακόμα πιο δυσχερή θέση, ως προς την επιχείρηση υλοποίησης του στόχου του, που είναι η παραμονή στην κατηγορία.

Η ομάδα μας δεν έχει την πολυτέλεια να «αφήνει» παιχνίδια και τουλάχιστον σε αυτό το κομμάτι δεν υπάρχει πια κανένα παράπονο: μπαίνει και παίζει αυτό που μπορεί, κοιτάει στα μάτια τους πάντες και τους βάζει δύσκολα. Είναι κάτι κεκτημένο πλέον, ο Απόλλωνας δεν είναι σάκος του μποξ ούτε αποτελεί εύκολη υπόθεση για κανέναν αντίπαλο.

Κόντρα στον γειτονικό και φιλόδοξο Χολαργό, η ομάδα μας ήταν ανώτερη μετά το 60′ ειδικά και δικαιούταν την ισοφάριση, όμως η απειρία, η αστοχία, η έλλειψη αποφασιστικότητας τη στιγμή που η μπάλα «έκαιγε», έπαιξαν το ρόλο τους και έτσι δεν ήρθε το 1-1, που «ψηνόταν» για πολλή ώρα στο β’ ημίχρονο (η απόδειξη στο βίντεο).

Οι φιλοξενούμενοι είχαν προηγηθεί στο 23′, όταν σε μια ανύποπτη φάση και από… σπόντα βρέθηκε ο επιθετικός τους σε πλεονεκτική θέση και ενώ δεν προλάβαινε την μπάλα πήγε κι έπεσε πάνω στον τερματοφύλακά μας, κερδίζοντας πέναλτι…

Το 0-2 ήρθε στο τέλος, προς επιβεβαίωση του άγραφου κανόνα που λέει ότι αυτός που χάνει τις ευκαιρίες, τρώει και το γκολ.

Γενικά ο Χολαργός είχε την εδαφική υπεροχή (σε συνδυασμό με τη δική μας κακή απόδοση στο α’ μέρος) μέχρι τις αρχές της επανάληψης, δεν δημιούργησε όμως πάνω από δυο-τρεις επικίνδυνες καταστάσεις μπροστά στα καρέ μας και το παιχνίδι εξελίχθηκε σε ντέρμπι μέχρι τέλους, με τον Απόλλωνα να το κλείνει σαφώς καλύτερα, πλην όμως χωρίς ουσία (τελικά).

Μία αγωνιστική πριν το τέλος του α’ γύρου, έχουμε μείνει με 10 βαθμούς, συγκομιδή που δεν ανταποκρίνεται στα όσα έχουμε παρουσιάσει στο τερέν, δικαιούμασταν και αξίζαμε τουλάχιστον 6-7 βαθμούς ακόμα.

Η πικρή αλήθεια λέει ότι θα πρέπει να γίνει κάτι παραπάνω από υπέρβαση για να επιτευχθεί ο στόχος της παραμονής, ωστόσο το μόνο σίγουρο είναι ότι η ομάδα μας δεν πρόκειται να τα παρατήσει. Εχουμε πείσμα, έχουμε (πληγωμένο) εγωισμό, έχουμε τις ικανότητες και το ταλέντο να το παλέψουμε όσο πάει, κόντρα σε όλες τις ατυχίες που μας έχουν κυνηγήσει σε αυτό το πρώτο μισό της χρονιάς.

Και είναι σαφές πως αν είναι να πέσουμε, θα πέσουμε με ψηλά το κεφάλι.

ΣΥΝΘΕΣΗ

1.   Κτενιαδάκης
2.   Βλάχος
3.   Γκρέμο
4.   Κοτσαύτης Φίλιππος
5.   Κατσιμεντές
6.   Παναγιώτου
7.   Καραούζας (46′ Λαζόπουλος)
8.   Αλεξόπουλος (46′ Παπουτσής)
9.   Πέτοβιτς (64′ Γογγολίδης)
10. Σεΐτι
11. Παππάς

ΠΑΓΚΟΣ

12. Παπουτσής
13. Γογγολίδης
14. Κούκος
15. Λιανός
16. Μαραθός
17. Τζαλαγόνια
18. Λαζόπουλος

Διαιτητής: Σφακιανάκης (Δανέζης-Κουντουρέλης)