Το Σάββατο χρειαζόταν να κάνει το μεγαλύτερο. Και για άλλη μια φορά στο β’ γύρο, τα παιδιά μας έδειξαν χαρακτήρα. Το 1-0 επί του Κρόνου μας φέρνει αγκαλιά με το στόχο της παραμονής στην κατηγορία…
Αυτό που δεν είχε πετύχει στο φετινό πρωτάθλημα ο Απόλλωνας, το έκανε στο καταλληλότερο σημείο: δύο συνεχόμενες νίκες. Μετά το 1-0 στο Περιστέρι, ήρθε και το σαββατιάτικο τρίποντο, επί ενός ευθέως ανταγωνιστικού αντιπάλου, για να μας εδραιώσει στην 9η θέση και σε μια σχετική απόσταση ασφαλείας από τις ομάδες που βρίσκονται από κάτω, με τέσσερις αγωνιστικές να απομένουν.
Ο α’ γύρος έκλεισε με την ομάδα μας στη 14η θέση και με μόλις 12 βαθμούς. Σημειώναμε τότε, μετά το άτυχο (όπως ήρθε) 2-2 με τα Πετράλωνα… «η ομάδα μας στο β’ γύρο θα είναι σκληρό καρύδι για όλους και είναι βέβαιο πως η συγκομιδή της θα είναι πολύ καλύτερη από τους ελάχιστους 12 πόντους που μάζεψε στο πρώτο μισό. Το πιστεύουμε εμείς, το πιστεύουν οι προπονητές και, το κυριότερο, το πιστεύουν οι παίκτες. Ψηλά το κεφάλι Απολλωνάρες, τα καλύτερα έρχονται!».
Δεν ήταν λόγια του αέρα… Μέχρι τώρα στο β’ γύρο ο Απόλλων έχει μόνο δύο ήττες και αυτές από ομάδες που διεκδικούν την άνοδο (Λυκόβρυση, Αττικός), έχει κρατήσει 7 στις 11 φορές τα δίχτυα του ανέπαφα (μόλις μία στις 15 στον α’ γύρο…) και με απολογισμό 5-4-2 (12-8 γκολ) έχει μαζέψει (ήδη) 19 βαθμούς. Με άλλα λόγια, είναι η 5η καλύτερη ομάδα του πρωταθλήματος σε αυτό το διάστημα!
Για να έρθει αυτό το αποτέλεσμα, χρειάστηκε πραγματικά πολλή δουλειά από τους προπονητές και τους παίκτες, υπό αντίξοες συνθήκες πολλές φορές και με το ψυχολογικό βάρος της βαθμολογίας να τους καταπλακώνει. Οπου όμως υπάρχει ενότητα, πίστη και –πάνω απ’ όλα– καλό κλίμα, εντός κι εκτός αποδυτηρίων, η δικαίωση έρχεται, αργά ή γρήγορα.
Ακόμα δεν έχει επιτευχθεί ο στόχος, αντικειμενικά, όμως, είμαστε όμως πολύ κοντά. Αυτό το αίσθημα ανακούφισης ήταν που βγήκε απ’ όλους, μετά τη λήξη του παιχνιδιού με τον Κρόνο, όπου το 1-0 δεν αντικατοπτρίζει σωστά την εικόνα του, είναι ένα σκορ πλασματικό, που μας αδικεί κατάφωρα.
Ο Απόλλων σκόραρε πολύ νωρίς στο β’ μέρος με το διαγώνιο σουτ του Θωμά Γκρέμο και έκτοτε έχασε σωρεία κλασικών ευκαιριών, σε σημείο να αιωρείται ο κίνδυνος εφαρμογής του άγραφου νόμου του ποδοσφαίρου, περί των ομάδων που σπαταλούν τις φάσεις που φτιάχνουν.
Οι παίκτες μας, όμως, κατέθεσαν όλοι ανεξαιρέτως ψυχή και σε κάθε μονομαχία έδειχναν αποφασισμένοι να διαφυλάξουν με οποιοδήποτε κόστος ό,τι με κόπο είχαν χτίσει, τόσο μέσα στο 90λεπτο όσο και στο διάστημα αυτό των τεσσάρων μηνών.
Το πρωτάθλημα δεν έχει τελειώσει, μαθηματικά δεν έχουμε σωθεί. Ακόμα όμως και αυτό να είχε συμβεί, δεν θα υπήρχε περίπτωση εφησυχασμού και χαλάρωσης. Η ομάδα μας έχει τέσσερα ακόμα ματς να παίξει και αρχής γενομένης από το επόμενο, εντός έδρας με την Αρμενική, θα επιδιώξει να πάρει το μάξιμουμ που της αναλογεί.
Πάμε, Απολλωνάρα!
ΑΠΟΛΛΩΝ: Κτενιαδάκης, Κοτσαύτης, Τσεσμελής, Κούκος, Λισγάρης, Παναγιώτου, Παπουτσής (78′ Κυρίτσης), Γαλανόπουλος, Μπρούσαλης (60′ Κανδεράκης), Ισμέρης (54′ Γκάνιας), Γκρέμο.