Glory days…!

Την πιο μεγάλη νίκη της σεζόν σημείωσε ο Απόλλωνας, κόντρα στον πρωτοπόρο Θρίαμβο. Και όχι (μόνο) λόγω των τριών πολύτιμων βαθμών. Τα κέρδη ήταν πολλαπλά και δύσκολα μετρήσιμα: η ομάδα μας κέρδισε πολλούς νέους φίλους, κέρδισε το σεβασμό αντιπάλων και ουδετέρων, κέρδισε την αναγνώριση. Σε ένα γεμάτο όσο ποτέ γήπεδο, η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ του Απόλλωνα φορούσε τα καλά της, δείχνοντας σε όλους τι (θα έπρεπε να) σημαίνει ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο.

Να έπαιζε ο Απόλλωνας ντέρμπι κορυφής με τον ιστορικό Θρίαμβο, να είχε το γήπεδο 400 άτομα, να χειροκροτούσαν όλοι όρθιοι στο τέλος, να κέρδιζε η ομάδα της καρδιάς μας, να έφευγαν ακόμα και οι πιο δύσπιστοι με μια γλυκιά γεύση στο στόμα…

Ας τολμούσε να τα ψελλίσει κανείς αυτά πριν τέσσερα χρόνια, που βρισκόμασταν ουσιαστικά στην αφάνεια… ‘Η ακόμα και στο ξεκίνημα αυτής της σεζόν, που από κάποιους αντιμετωπιστήκαμε, καθότι νεοφώτιστοι και με τον ίδιο κορμό παικτών, ως εύκολα θύματα…

Κι όμως, όλα τα παραπάνω συνέβησαν. Στιγμές υπερηφάνειας, στιγμές δικαίωσης, στιγμές που καθιερώνουν την ιδέα που λέγεται Απόλλωνας Χαλανδρίου, στις συνειδήσεις όλων όσοι είχαν το προνόμιο να τις ζήσουν από κοντά. Στιγμές μαγικές, μοναδικές, καθαρά ποδοσφαιρικές, μακριά από αλητείες και τραμπουκισμούς – μέσα άγνωστα, στη δική μας την ομάδα.

Αλλά, γιατί να τα λέμε εμείς;

«Μπράβο παιδιά!!! Μπράβο και στον Απόλλωνα!!! Εγινε ένα εκπληκτικό παιχνίδι, μέσα σε μια φανταστική ατμόσφαιρα!!! Σήμερα το ποδόσφαιρο, παρά την ήττα της ομάδος μου, με έκανε να αισθανθώ περήφανος που είμαι φαν αυτού του υπέροχου αθλήματος!!! Ηταν η πιο γλυκιά ήττα στα 50 χρόνια που παρακολουθώ ποδόσφαιρο!!!», έγραψε στο Facebook ένας φίλος του Θριάμβου.

«Ελπίζω το Σάββατο, έστω και για μια φορά φέτος, το γήπεδό μας να ζήσει τις στιγμές που ζήσαμε χθες στο Χαλάνδρι…», έγραψε ο γενικός αρχηγός τους…

Το κερασάκι στην τούρτα, ασφαλώς, ήταν η γκολάρα του Πάνου Κομνηνού στο 50′, γκολ που έκανε τελικά και τη διαφορά. Με εκπληκτικό αριστερό σουτ από τα 30 μέτρα, ο μικρός γκολεαδόρ έστειλε την μπάλα συστημένη στο απέναντι «Γ» και όλο το Κάτω Χαλάνδρι βγήκε στα μπαλκόνια, μέχρι να καταλάβει ότι οι φωνές που ακούστηκαν ήταν χαράς, από το γήπεδο του Απόλλωνα…

Ενα γκολ που άλλαξε και τη μορφή της αναμέτρησης, αφού μέχρι τότε η κατοχή ήταν μοιρασμένη, όπως και οι ευκαιρίες. Μετά το 1-0 ο Θρίαμβος πήρε μπάλα και μέτρα στο γήπεδο, αφού δικό μας μέλημα ήταν να κρατήσουμε με νύχια και με δόντια το τρίποντο, ψάχνοντας μια ευκαιρία σε κάποια αντεπίθεση.

Και κρατήσαμε. Με τον Μανώλη Κτενιαδάκη να κάνει τρομερή επέμβαση σε απευθείας εκτέλεση φάουλ στο 75′ και να είναι γενικά σταθερός σε κάθε δύσκολη στιγμή στην περιοχή μας, με αυταπάρνηση, ψυχή και πάθος απ’ όλους τους παίκτες, με συγκλονιστική συμπαράσταση από την εξέδρα, κρατήσαμε.

Κι επειδή η αξία του ηττημένου δίνει δόξα στο νικητή, η χαρά που πήραμε ήταν διπλή: αφενός διότι κερδίσαμε τον πρώτο του ομίλου, έναν ιστορικό σύλλογο, με κόσμο και μεγάλες φιλοδοξίες, αφετέρου το κάναμε με τρόπο τέτοιο που να μην μπορεί κανείς να αμφισβητήσει ότι τα παιχνίδια όλα του Απόλλωνα παίζονται μέσα στο γήπεδο…

Το πρωτάθλημα, ωστόσο, δεν έχει σε καμία περίπτωση τελειώσει. Η ομάδα μας δίνει το κρισιμότερο παιχνίδι της χρονιάς το προσεχές Σ/Κ, με αντίπαλο τον Παράδεισο, που επίσης διεκδικεί την άνοδο.

Γι’ αυτό, λοιπόν, γρήγορα τα κεφάλια μέσα, δουλειά και μόνο δουλειά, προκειμένου να είμαστε 100% έτοιμοι στο σημαντικότερο ραντεβού της ιστορίας του Απόλλωνα.

ΠΑΜΕ ΑΠΟΛΛΩΝΑΡΑ!!!

ΣΥΝΘΕΣΗ

1.   Κτενιαδάκης
2.   Παναγιώτου
3.   Φλωκιώτης
4.   Κοτσαύτης Φίλιππος
5.   Φελέκης
6.   Κατσιμεντές
7.   Γκρέμο (90′ Μαρτίνης)
8.   Γαλανόπουλος
9.   Κομνηνός (88′ Τσίπουρας)
10. Κουφός (85′ Κανδεράκης)
11. Παππάς

ΠΑΓΚΟΣ

12. Τσίπουρας
13. Μανασής
14. Κανδεράκης
15. Μλαντένοφ
16. Μαρτίνης
17. Μαραθός
18. Τζαλαγόνια

Διαιτητής: Κατοίκος (Κουτσόγιαννος, Μεϊντάνας).