Δύο αδράνειες στην άμυνα πληρώθηκαν με ισάριθμα γκολ με κεφαλιές στο ξεκίνημα κάθε ημιχρόνου (13′, 54′) και παρότι η ομάδα μας το πάλεψε μέχρι το τέλος, για να φέρει τούμπα την κατάσταση, κάτι τέτοιο κατέστη ανέφικτο.
Ο Απόλλων μπήκε νωθρά στο πρώτο 25λεπτο, πληρώνοντας ίσως και την κόπωση από τη μεγάλη προσπάθεια στο κύπελλο, τρεις μέρες πριν.
Δέχθηκε γκολ στην πρώτη φάση που έγινε στα καρέ του και μέχρι να βρει τα πατήματά του, είχε περάσει πολύτιμος χρόνος.
Η καλύτερη ευκαιρία στο α’ μέρος προήλθε από σουτ του Ισμέρη, ασταθή απόκρουση του γκολκίπερ και νέο σουτ από τον Κώστα Λυμπερόπουλο στην επαναφορά, που πέρασε άουτ.
Στην επανάληψη μπήκαμε πιο αποφασιστικά και πήραμε τα ηνία αμέσως, όμως ένα «κρύο» γκολ σε κόρνερ έκανε ακόμα δυσκολότερο το έργο μας.
Σε μία παρόμοια φάση στη συνέχεια ο Σύρακας αντέδρασε σωστά και απέκρουσε, με την ομάδα μας να κυριαρχεί στο γήπεδο στο τελευταίο ημίωρο, να δημιουργεί ευκαιρίες και να δικαιούται ένα τουλάχιστον γκολ, που θα μας έβαζε ξανά στη διεκδίκηση έστω της ισοπαλίας.
Δεν ήταν η μέρα μας, δεν τρέχει όμως και τίποτα.
Αν, τώρα, κάποιοι είχαν ανεβάσει υπερβολικά ψηλά τον πήχη των απαιτήσεων, με βάση το εντυπωσιακό ξεκίνημα, καλό είναι να προσγειωθούν σε μια πραγματικότητα που λέει ότι συμμετέχουμε σε έναν πολύ ανταγωνιστικό όμιλο, όπου όλες οι ομάδες μπορούν να κερδίσουν όλες και δεν φαίνεται να υπάρχει κάποια που να ξεχωρίζει πολύ από τις υπόλοιπες.
Επόμενος αντίπαλος ο ιστορικός Αθηναϊκός στο Βύρωνα, με την ομάδα μας πλέον να μπαίνει σε κανονικό ρυθμό προπονήσεων, χωρίς να υπάρχουν αγωνιστικές υποχρεώσεις μεσοβδόμαδα.
Πάμε Απολλωνάρα!
ΑΠΟΛΛΩΝ: Σύρακας, Κωνσταντάκης, Τσεσμελής, Κοτσαύτης (46′ Λισγάρης), Γαλανόπουλος, Παναγιώτου, Παπουτσής, Λυμπερόπουλος Π., Κανδεράκης, Ισμέρης (46′ Μήτρου), Λυμπερόπουλος Κ.