Παλικαρίσιο διπλό!

Ενα δύσκολο απ’ όλες τις απόψεις 2014, κλείνει νικηφόρα για την ανδρική μας ομάδα. Και με μια εμφάνιση-επιβεβαίωση των όσων είχαν διαφανεί από την προηγούμενη αγωνιστική, με πολύ πάθος, αυταπάρνηση και ομοψυχία. Συστατικά απολύτως απαραίτητα στο ποδόσφαιρο, τα οποία ήταν μάλλον κρυμμένα μέσα μας τόσο καιρό.

Η νίκη στην έδρα της Αρμενικής έχει για πολλούς λόγους αξία (εκτός από τους προφανείς, δηλαδή τους πολύτιμους τρεις βαθμούς).

Επιτεύχθηκε απέναντι σε έναν δυνατό αντίπαλο, με την ομάδα μας να παίζει με δέκα παίκτες για κάτι παραπάνω από ένα ημίχρονο και, παραδόξως, με κόντρα τον άνεμο σε όλη τη διάρκεια του ματς, αφού στην ανάπαυλα γύρισε… ξανά εναντίον μας!

Επίσης, έχει αξία διότι ήταν η δεύτερη συνεχόμενη πειθαρχημένη και προς τη σωστή κατεύθυνση εμφάνιση. Και γιατί όλα τα παιδιά που αγωνίστηκαν (είτε 16 είτε 26 είτε 36) απέδειξαν ότι έχουν το μέταλλο, το χαρακτήρα και προφανώς τις ικανότητες για να βγάλουν την ομάδα από μια θέση που δεν της αξίζει.

Χρειάστηκε μεγάλη προσπάθεια απ’ όλους και ουδείς υστέρησε. Με τρεις πολύ καλές επεμβάσεις ο (εξαιρετικός, εκ νέου) Μάνος Κτενιαδάκης κράτησε το μηδέν στο πρώτο 15λεπτο, με την ομάδα μας να βρίσκεται σε θέση άμυνας κυρίως στο α’ μέρος περιμένοντας να χτυπήσει στην αντεπίθεση.

Στο 43′ αποβλήθηκε με δεύτερη κίτρινη ο Ευριπίδης Λισγάρης – και ήταν κίτρινη, όμως η φάση ξεκινάει από χέρι αντιπάλου, που δεν είδε ο διαιτητής. Αυτό που δεν γινόταν να μη δει, ήταν το καθαρό πέναλτι πάνω στον (εκ των κορυφαίων) Λάμπρο Ισμέρη, που ανατράπηκε έπειτα από δική του ατομική προσπάθεια, με τον Αλέξανδρο ‘loco’ Παναγιώτου να αξιοποιεί με άψογη εκτέλεση την εσχάτη των ποινών, γράφοντας το 0-1 στο 45′.

Ατυχοι σταθήκαμε στη φάση του 53′, όταν σουτ στο οριζόντιο δοκάρι, βρήκε στην πλάτη του Κτενιαδάκη και κατέληξε στα δίχτυα μας. Εκεί φάνηκε να γυρίζει για λίγο το μομέντουμ, όμως είχαμε απάντηση δέκα λεπτά μετά: εκτέλεση φάουλ του Μάνου Κανδεράκη, πετάχτηκε ο Παναγιώτης Κατσιμεντές και με διπλή προσπάθεια έγραψε το 1-2.

Στο τελευταίο ημίωρο ασκήθηκε μια σχετική (και αναμενόμενη) πίεση στα καρέ μας, πλην όμως μίας περίπτωσης στην οποία ο Θάνος Κούκος έδιωξε πλασέ επιτιθέμενου πάνω στη γραμμή, η Αρμενική δεν έφτιαξε καθαρή ευκαιρία, αφού όσο περνούσε η ώρα έχανε και την υπομονή της.

Ολοι οι παίκτες του Αντώνη Ταβερνάρη αμύνθηκαν πολύ καλά, ο ‘Μανόλο’ ήταν σταθερότατος και μπροστά οι Ισμέρης-Γκρέμο-Κανδεράκης ταλαιπωρούσαν σε κάθε ευκαιρία την αντίπαλη άμυνα. Στα χαϊλάιτ του αγώνα η εντυπωσιακή απόκρουση του αντίπαλου γκολκίπερ σε κεραυνό του Γυφτέα εκτός περιοχής!

Και στα αξιοσημείωτα, ασφαλώς, η επιστροφή στη δράση για Φίλιππο Κοτσαύτη και Παναγιώτη Αλεξόπουλο, που είχαν να παίξουν από τον Ιανουάριο και τον Απρίλιο, αντίστοιχα, προερχόμενοι αμφότεροι από σοβαρούς τραυματισμούς.

Η ομάδα αποπνέει υγεία, είναι όντως ομάδα και με αυτή τη νοοτροπία και αγωνιστική συμπεριφορά είναι βέβαιο ότι θα αναρριχηθεί σύντομα στη βαθμολογία (κι άλλο). Αρκεί να μη μείνει εδώ – και δεν πιστεύουμε ότι θα συμβεί κάτι τέτοιο.

Αλλωστε το σύνθημα το έδωσε ο κόουτς Ταβερνάρης: από σήμερα κιόλας έχει ξεκινήσει το επόμενο παιχνίδι με τον Θρίαμβο Χαϊδαρίου και είναι στο 0-0!

Καλές γιορτές Απολλωνάρες!

ΑΠΟΛΛΩΝ: Κτενιαδάκης, Αρτσάνος (59′ Κοτσαύτης), Τσεσμελής, Κούκος Θ., Παναγιώτου, Λισγάρης, Κωνσταντάκης (37′ Γυφτέας), Κατσιμεντές, Ισμέρης (86′ Αλεξόπουλος), Κανδεράκης, Γκρέμο.