ΑΤΤΙΚΟΣ – ΑΠΟΛΛΩΝ ΧΑΛΑΝΔΡΙΟΥ
80' Σιάνη
Προσπαθήσαμε μεν, αλλά…
Την έκτη ήττα της σε εννέα αγωνιστικές γνώρισε η ομάδα μας στο γνωστό ακατάλληλο (απ’ όλες τις απόψεις) γήπεδο της Ακαδημίας Πλάτωνος. Προσπάθησαν τα παιδιά αλλά δεν ήταν αρκετό.
Πιο δυνατός ο Αττικός, πιο εξοικειωμένος με τα «μυστικά» του μικρού γηπέδου και πιο αποτελεσματικός, πήρε μία δίκαιη νίκη. Αλλωστε, ομάδα που δεν έκανε πάνω από μία κλασική ευκαιρία σε 90 λεπτά δεν… κέρδισε ποτέ, αυτή δυστυχώς ήταν η δική μας.
Οχι ότι οι γηπεδούχοι μας έβαλαν στα… δίχτυα. Ούτε ήταν μονότερμα το ματς. Στη μεγαλύτερη διάρκειά του η μπάλα πηγαινοερχόταν χωρίς πολύ νόημα και η κάθε ομάδα επιχειρούσε να εκμεταλλευτεί κυρίως τα «ριμπάουντ» και τις στημένες φάσεις.
Ο Αττικός πριν τελικά σκοράρει σε αντεπίθεση στο 35′, είχε δύο καθαρές ευκαιρίες, έναντι μίας δικής μας, όταν ο Παπουτσής σε πλεονεκτική θέση κι έπειτα από δουλεμένη φάση, δεν βρήκε «γεμάτα» την μπάλα.
Ποιότητα… μηδέν και στην επανάληψη, η δεύτερη συνεχόμενη πάσα από τους 22 ποδοσφαιριστές ισοδυναμούσε με… άθλο, με το διαιτητή να ανέχεται σε αρκετές περιπτώσεις το σκληρό παιχνίδι, στο οποίο βεβαίως υπερείχαν οι αντίπαλοί μας.
Μείναμε ζωντανοί και διεκδικήσαμε τις πιθανότητές μας, μάλλον ανορθόδοξα και μπαίνοντας στη λογική των μεγάλων μπαλιών, έως το 80′, που μπήκε το δεύτερο γκολ με κεφαλιά στο δεύτερο δοκάρι, έπειτα από πλαγιοκόπηση από τη δεξιά μας πλευρά.
Κάπου εκεί τελείωσαν όλα, δεν υπήρχε γυρισμός.
Ακολουθεί κρίσιμο παιχνίδι και θα χρειαστεί ακόμα μεγαλύτερη προσπάθεια, καθ’ όλη τη διάρκεια της εβδομάδας.
ΑΠΟΛΛΩΝ: Κτενιαδάκης, Αρτσάνος (46′ Γκάνιας), Γκρέμο, Παναγιώτου, Κούκος Θ. (78′ Μαρέντης), Λισγάρης, Παπουτσής, Δημαλέξης, Ισμέρης, Κανδεράκης, Κωνσταντάκης (40′ Κατσιμεντές).
