Στο ίδιο έργο θεατές

Ούτε με την Ελευθερούπολη έσπασε η ανομβρία της πρώτης ομάδας, με το 2-0 να απέχει μεν αρκετά από την αληθινή εικόνα του αγώνα αλλά…

Ισως ακουστεί γραφικό, σε όσους δεν βρέθηκαν στο γήπεδο της Νέας Ιωνίας το πρωί της Κυριακής (29/11), αλλά είναι η πραγματικότητα: η ομάδα μας δεν άξιζε, βάσει ευκαιριών και συνολικής εικόνας, να χάσει ούτε αυτό το παιχνίδι. Ούτε το προηγούμενο (Γκυζιακός), ούτε το παρα-προηγούμενο (Λαύρα).

Τα έχασε, όμως, και στην τελική αυτό είναι που μετράει. Οι εντυπώσεις δεν δίνουν βαθμούς, ενώ από ένα σημείο και μετά, για να είμαστε εντάξει και με τους εαυτούς μας και να μη χαϊδεύουμε αυτιά, σύμπτωση επαναλαμβανόμενη, παύει να είναι σύμπτωση.

Παίξαμε με την ομάδα που είναι 2η στη βαθμολογία, που έχει δεχθεί 2 γκολ σε όλο το πρωτάθλημα και όμως, οι καθαρές τελικές φάσεις που βγάλαμε εναντίον της ήταν, χωρίς καμιά δόση υπερβολής, τουλάχιστον εφτά-οχτώ! Κάτι, βέβαια, που έχει διπλή ανάγνωση…

Είχαμε από τη μία την ικανότητα και το ταλέντο να δημιουργήσουμε φάσεις, φτάνοντας με ευκολία και με μεγάλη συχνότητα στο αντίπαλο τέρμα, από την άλλη όμως μας έλειψε η ψυχραιμία, σε κάποιες περιπτώσεις και η ποιότητα, για να τις τελειώσουμε.

Υπάρχει και το άλλο… Δύο γκολ από τη Λαύρα, δύο από τον Γκυζιακό, δύο και από την Ελευθερούπολη. Πανομοιότυπα, τα περισσότερα. Ενας τομέας που θα πρέπει σαφώς να μας προβληματίσει, αφού αν τρως δυο γκολ σε κάθε αγώνα, δεν δικαιούσαι να έχεις απαιτήσεις.

Και εμείς έχουμε, οφείλουμε να έχουμε, γιατί είμαστε καλή ομάδα και σε μόνιμη βάση το τελευταίο διάστημα αδικούμε τους εαυτούς μας.

Οι ευκαιρίες ήταν μία για την Ελευθερούπολη και δύο για τον Απόλλωνα, μέχρι να ανοίξουν το σκορ στο 16′ οι γηπεδούχοι, με παράλληλη σέντρα από αριστερά και κοντινή προβολή στο δεύτερο δοκάρι.

Παρά το 1-0, η ομάδα μας συνέχισε να στέκεται καλά στον αγωνιστικό χώρο, να είναι καλύτερη από τον αντίπαλο, να γυροφέρνει την περιοχή τους πιέζοντας σωστά και να απειλεί, με τον τερματοφύλακά τους από πολύ νωρίς στο ματς να είναι ο καλύτερος παίκτης τους.

Οι Παναγιώτου και Κωνσταντάκης δεν βρήκαν στόχο από κοντά, τα πολύ καλά σουτ των Γογγολίδη και Βλογιαννίτη αποκρούστηκαν με υπερένταση, ενώ στο τρομερό σόλο του Βλάχου, που έφτασε σε θέση τετ α τετ, αντέδρασε ξανά σωστά ο αντίπαλος γκολκίπερ, βγάζοντας την μπάλα κόρνερ. Ολα αυτά, μόνο στο α’ μέρος, αν δεν έχουμε ξεχάσει τίποτα…

Η ομάδα μας είχε το πάνω χέρι και στην επανάληψη, χωρίς να απειλείται, πλην μίας περίπτωσης που ο Σύρακας απέκρουσε εξ’ επαφής.

Ο τερματοφύλακας της Ελευθερούπολης καθάριζε τα πάντα στον αέρα, μεταξύ άλλων έβγαλε μία ακόμα βολίδα του Γογγολίδη, ενώ στην πιο κραυγαλέα φάση μας, έπειτα από τρομερό συνδυασμό του τελευταίου με τον Μήτρου, δεν καταφέραμε να σκοράρουμε.

Στο 76′ αποχώρησε με σκίσιμο στο φρύδι ο Αλέξανδρος ‘loco’ Παναγιώτου και το, κατόπιν όλων των παραπάνω, πλασματικό 2-0, διαμορφώθηκε στο 88′ σε αντεπίθεση και από θέση οφσάιντ, στο μοναδικό ψεγάδι μιας κατά τα άλλα εξαιρετικής διαιτησίας.

Πλέον, καλούμαστε να αντιδράσουμε. Η θέση που κατέχουμε στη βαθμολογία δεν μας αντιπροσωπεύει και θα πρέπει με αποφασιστικότητα και ποδοσφαιρικό εγωισμό να το (απο)δείξουμε από το επόμενο παιχνίδι, χωρίς να μας ενδιαφέρει ποιος είναι αντίπαλος και τι στόχους έχει.

Πρέπει να βγάλουμε ξανά στο γήπεδο όλα εκείνα τα στοιχεία που είχαμε στο ξεκίνημα της σεζόν και εφόσον το κάνουμε, ως ομάδα, δεν έχουμε να φοβόμαστε τίποτα.

Πάμε Απολλωνάρα!

ΑΠΟΛΛΩΝ: Σύρακας, Βλάχος, Τσεσμελής, Κοτσαύτης, Γαλανόπουλος, Παναγιώτου (76′ Οικονόμου), Κωνσταντάκης (72′ Ισμέρης), Κανδεράκης, Μήτρου, Γογγολίδης (79′ Κούκος), Βλογιαννίτης.