Τα κέρδη μιας ήττας

Ηταν το πιο δύσκολο (μέχρι το επόμενο) εκτός έδρας παιχνίδι στην ιστορία του Απόλλωνα και μπορεί να μην αποφεύχθηκε η ήττα, ωστόσο τέτοιες ακριβώς αναμετρήσεις είναι που «μεγαλώνουν» τις ομάδες και τους ποδοσφαιριστές τους, ειδικότερα όταν αυτοί είναι στην πλειοψηφία τους μικροί σε ηλικία. Το ότι σε μία μέτρια δική μας μέρα μείναμε μέχρι το τέλος μέσα στο ματς, είναι ένα ακόμα κέρδος.

Η ποιότητα του αντιπάλου και το άγνωστο και δύσκολο για εμάς τερέν (φυσικό χορτάρι) ήταν οι δύο παράγοντες που εν πολλοίς καθόρισαν το αποτέλεσμα, που βάσει ευκαιριών και γενικότερης εικόνας κρίνεται δίκαιο. Η ομάδα μας άργησε να βρει τα πατήματά της στον αγωνιστικό χώρο, δεν είχε τη συνηθισμένη της έκρηξη και ταχύτητα και ειδικά στο πρώτο ημίχρονο βρισκόταν συνεχώς σε θέση άμυνας.

Καθώς η Ηλιούπολη μονοπωλούσε την κατοχή της μπάλας, έφτανε συχνά στην περιοχή μας και τελικά άνοιξε το σκορ στο 27′, όταν ο Μάνος Κτενιαδάκης απέκρουσε δυνατό σουτ εκτός περιοχής, αλλά στην επαναφορά πήγε αντίπαλος πιο γρήγορα στην μπάλα και την έστειλε στην κενή εστία.

Πιο δύσκολο ακόμα ήταν το διάστημα που ακολούθησε μέχρι το ημίχρονο, αφού η Ηλιούπολη είχε ακυρωθέν γκολ για οφσάιντ (δεν διαμαρτυρήθηκε κανείς) και δοκάρι. Βάζοντάς τα κάτω, το 1-0 που μας κρατούσε μέσα στο παιχνίδι, ήταν μάλλον κολακευτικό για την απόδοσή μας.

Στο β’ ημίχρονο, με τις αλλαγές που έγιναν και αφού συνηθίσαμε κάπως το χορτάρι, σταθήκαμε καλύτερα. Και πάλι η πρωτοβουλία ανήκε στους γηπεδούχους, που έχασαν μια-δυο καλές ευκαιρίες για να διπλασιάσουν τα τέρματά τους, ωστόσο η εικόνα του ματς ήταν περισσότερο ισορροπημένη. Το πρόβλημα ήταν ότι αργήσαμε να γίνουμε απειλητικοί, κάποια κόρνερ και φάουλ που κερδίσαμε πέρασαν ανεκμετάλλευτα και η τελική πάσα, σε φάσεις που θα μπορούσαμε να βγούμε με αξιώσεις μπροστά, πάντα κάπου «σκάλωνε».

Στις καθυστερήσεις είχαμε τη μεγαλύτερη ευκαιρία μας, όταν ο Λυμπερόπουλος έκλεψε την μπάλα από δεξιά και μπήκε στην περιοχή, με το γύρισμά του προς τον αμαρκάριστο Λαζόπουλο να κόβεται τελευταία στιγμή από αμυντικό.

Δεν μπορούμε βέβαια να μιλάμε για ατυχία, ούτε φυσικά είμαστε ευχαριστημένοι μετά από μια ήττα και ας ήλθε από ένα εκ των φαβορί για άνοδο, μια ομάδα από την οποία πριν μερικά χρόνια απείχαμε πέντε κατηγορίες.

Ομως, ακόμα και τώρα θα κοιτάξουμε να κρατήσουμε τα θετικά, το πρωτάθλημα έχει πάρα πολύ δρόμο μπροστά και κάθε βδομάδα για εμάς περιλαμβάνει και από έναν «τελικό», έτσι δεν έχουμε την πολυτέλεια ούτε να «αφήνουμε» παιχνίδια ούτε να επιλέγουμε, στόχος μας είναι σε όλα να κυνηγάμε τις πιθανότητές μας, αυτές που μας αναλογούν, και να είμαστε μια ομάδα δύσκολη για όλους, χωρίς εξαιρέσεις.

Επόμενος αντίπαλος εντός έδρας η Ενωση Βοτανικού (Σάββατο, 5/10) και η βοήθεια του κόσμου μας κρίνεται απαραίτητη. Μεσολαβεί ο αγώνας κυπέλλου στην Ηλιούπολη με τον τοπικό Φωστήρα (Τετάρτη, 2/10), όπου αναμένεται να αγωνιστούν παιδιά με λίγο χρόνο συμμετοχής ως τώρα στο πρωτάθλημα.

Τέλος, ευχαριστούμε την Ηλιούπολη για τη φιλοξενία και συγχαίρουμε το άψογο διαιτητικό τρίο.

ΕΝΔΕΚΑΔΑ

1.   Κτενιαδάκης
2.   Τζαλαγόνια
3.   Παναγιώτου
4.   Γκρέμο
5.   Κατσιμεντές
6.   Παππάς (77′ Μαραθός)
7.   Πέτοβιτς (51′ Σεΐτι)
8.   Λυμπερόπουλος
9.   Παπουτσής
10. Λαζόπουλος
11. Βλογιαννίτης (51′ Δημαλέξης)

ΠΑΓΚΟΣ

12. Δημαλέξης
13. Μαραθός
14. Σεΐτι
15. Λιανός
16. Βλάχος
17. Μουστάκας
18. Αλεξόπουλος

Διαιτητής: Ευαγγέλου (Γιαννουγλίδης, Γιαννόπουλος).