Ηρθε στον Απόλλωνα στα 14, τον αφήνει στα 22. Μέχρι να ξαναγυρίσει. Από τη φουρνιά των 97άρηδων, που ξεχώρισαν στα παιδικοεφηβικά του Απόλλωνα και πολύ γρήγορα στελέχωσαν την πρώτη ομάδα, ο Γιάννης συνδύαζε όλα όσα θέλει κάθε προπονητής.
.jpg)
Ταλαντούχος, σοβαρός, μετρημένος, εγκεφαλικός. Πολυεργαλείο, πιστός στρατιώτης, που μιλούσε μόνο μέσα στο γήπεδο, με την απόδοσή του, το πάθος και την προσήλωσή του σε όσα του είχαν ζητηθεί.
Προερχόμενος από την εφηβική ομάδα, πήρε την πρώτη «κρυάδα» στο ανδρικό στη δύσκολη, παρθενική παρουσία του τμήματος στα «σαλόνια» της Α’ Κατηγορίας, τη σεζόν 2013-14: σε ηλικία 17 ετών κατέγραψε 20 συμμετοχές, υπό τις οδηγίες του Γιώργου Αλεξόπουλου.
Την επόμενη χρονιά προετοιμάστηκε για τις Πανελλαδικές εξετάσεις και… φυσικά (για όσους τον γνωρίζουμε) πέτυχε, αγγίζοντας το 20, την εισαγωγή του στους Ηλεκτρολόγους Μηχανικούς του Μετσόβιου Πολυτεχνείου.
Επέστρεψε το καλοκαίρι του 2015, τραυματίστηκε στο πρώτο του παιχνίδι (κάταγμα στον καρπό), όμως πρόλαβε να αγωνιστεί σε 23 παιχνίδια, σχεδόν όλα ως βασικός. Ο Γιάννης, άλλωστε, όταν ήταν καλά, δεν γινόταν να βγει από την ενδεκάδα.
Εκτοξεύτηκε ποδοσφαιρικά υπό τις οδηγίες του Χρήστου Βλάχου. Ηταν μακράν του δεύτερου ο καλύτερος δεξιός μπακ της Β’ Κατηγορίας στις πρωταγωνιστικές σεζόν 2016-17 (31 συμμετοχές – 3η θέση) και 2017-18 (27 συμμετοχές – 1η θέση), με τις επελάσεις του, τα τρεξίματά του και την παροιμιώδη ηρεμία στο παιχνίδι του να τον χαρακτηρίζουν.
.jpg)
Πάντα δίπλα στην ομάδα ο Γιαννάρας, πολύτιμο στέλεχος ακόμα και πέρσι (2018-19), κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας. Επαιξε σε 20 ματς και θα ήταν σίγουρα περισσότερα, αν δεν έσπαγε το δάχτυλό του στον αγώνα με την Αγία Παρασκευή, στις 3 Μαρτίου.
Εκείνη ήταν η 122η και τελευταία, όπως αποδείχθηκε, εμφάνιση του Γιάννη με τη φανέλα του Απόλλωνα. Ως στόπερ, μάλιστα, θέση που κάλυπτε με άνεση και με μυαλό, παρότι τα σωματικά του προσόντα θεωρητικά δεν τον βοηθούσαν.
Η συνειδητή επιλογή του να… ρίξει ρυθμούς αυτή την περίοδο, έγινε απόλυτα σεβαστή απ’ όλους στο σύλλογο. Η φιγούρα του, το χιούμορ του, η προσωπικότητά του λείπουν ήδη από τα αποδυτήρια, όπως ασφαλώς και η αξία του από τους προπονητές του.
Στον Γιάννη Βλάχο, έναν παθιασμένο Απολλωνιστή, δεν λέμε αντίο. Λέμε εις το επανιδείν!
Γιάννης Βλάχος: «Θα μας συνδέει πάντα η αγάπη για τον Απόλλωνα»
Γράψαμε ότι ο Γιάννης μιλούσε μόνο μέσα στο γήπεδο. Αποχωρώντας από την μπλε οικογένεια, όμως, μας αφιέρωσε μερικές κουβέντες:
«Θα ήθελα να ευχαριστήσω την οικογένεια του Απόλλωνα για τις όμορφες στιγμές που μου έχει χαρίσει όλα αυτά τα χρόνια. Ηταν ένα δεύτερο σπίτι στο οποίο μεγάλωσα ποδοσφαιρικά, γνώρισα καταπληκτικούς ανθρώπους και φίλους, με τους οποίους θα μας συνδέει πάντα η αγάπη για τον Απόλλωνα.
Είμαι σίγουρος ότι η ομάδα θα συνεχίσει να κάνει βήματα μόνο μπροστά και εύχομαι ό,τι καλύτερο για τη φετινή σεζόν».
