Το εκτός έδρας παιχνίδι με την πρωτοπόρο και αήττητη ομάδα των Σουρμένων είχε ξεχωριστή σημασία για τα παιδιά του Απόλλωνα, που κάνοντας πολύ καλή εμφάνιση πήραν την ισοπαλία (0-0) και την αφιέρωσαν στον μεγάλο άτυχο, Χάρη Βασιλακόπουλο (ρήξη πρόσθιου χιαστού).
Ο ένας βαθμός που πήραμε στο Ελληνικό μπορεί να μη λέει τίποτα στην οικονομία του πρωταθλήματος, σημαίνει όμως και δείχνει πολλά περισσότερα για την ομάδα μας.
Είναι αυτό που «φωνάζουμε» σε κάθε ευκαιρία: μέχρι τώρα τουλάχιστον, με την ολοκλήρωση 7 αγωνιστικών, ο Απόλλωνας έχει παρουσιαστεί ανταγωνιστικός απέναντι σε κάθε αντίπαλο.
Του έχουν λείψει πράγματα, ναι. Εχει αγωνιστικές αδυναμίες, ναι. Παραμένει, ωστόσο, μια ομάδα ικανή να σταθεί σε αυτό το επίπεδο και άπαξ και διορθώσει τις μικρές λεπτομέρειες –και παραταχθεί επιτέλους πλήρης– να διεκδικήσει με αξιώσεις τον αντικειμενικό της στόχο, την παραμονή δηλαδή στην Α’ Κατηγορία.
Στα Σούρμενα ο Απόλλωνας δεν έπαιξε «ταμπούρι». Βγήκε να αντιμετωπίσει τους πρωτοπόρους κοιτώντας τους στα μάτια, με θάρρος, πίστη στο αγωνιστικό του σχέδιο και απόλυτη συγκέντρωση.
Το 1ο ημίχρονο ήταν μοιρασμένο από πλευράς τελικών (5-4), με σημαντικότερες το χαμένο τετ α τετ του Παπουτσή στο 36′ και το δοκάρι των Σουρμένων στην αμέσως επόμενη φάση.
Στο 2ο, αφού αγγίξαμε το 0-1 στο 57′ με το πλασέ του Νίνου να αποκρούεται από αμυνόμενο στη γραμμή, υπήρξε ένα διάστημα έντονης πίεσης στα καρέ μας.
Από το 65′ και για περίπου 7-8 λεπτά τα Σούρμενα «εγκαταστάθηκαν» γύρω από την περιοχή μας αλλά ο Καλλιαμπάκος κρατούσε σταθερά με καίριες επεμβάσεις και η μπάλα βρήκε για δεύτερη φορά στο δοκάρι του.
Αφού απορροφήσαμε επιτυχώς την πίεση, βγήκαμε ξανά στο «ξέφωτο» με πολύ καλές προοπτικές ψάχνοντας το 0-1. Στο 81′ ο Ζώης δεν πρόλαβε να εκτελέσει σε καθαρό τετ α τετ, ο ίδιος ένα λεπτό μετά είχε πάσα στον ελεύθερο Παπουτσή αλλά πήγε να τελειώσει μόνος του τη φάση και κόπηκε, ενώ πάλι δικό του σουτ στο 83′ πέρασε άουτ.
Ο Απόλλωνας κρατούσε με ασφάλεια πίσω και είχε ακόμα μία μεγάλη στιγμή στο 92′, όταν για λίγα εκατοστά δεν πρόλαβε ο Βλάχος να σπρώξει την μπάλα στα δίχτυα, στην ωραία πάσα του Νίνου.
Ηταν, συμπερασματικά, ένα ματς που αδικείται από το 0-0. Ενα παιχνίδι υψηλού ρυθμού, με πολύ καθαρό χρόνο παιχνιδιού και με τις δύο ομάδες να προσπαθούν να παίξουν «κανονικό» ποδόσφαιρο.
Η πανάξια ισοπαλία στην έδρα των Σουρμένων, που ως χθες μετρούσαν εκεί 3/3 νίκες με 10-0 γκολ, μας οπλίζει με αυτοπεποίθηση και θάρρος εν όψει της συνέχειας.
Το Σάββατο (28/10) φιλοξενούμε ένα ακόμα φαβορί του ομίλου, τη Νέα Ιωνία του… απεριόριστου μπάτζετ. Θα είμαστε εκεί για να στηρίξουμε τα παιδιά μας, σε ένα πολύ απαιτητικό παιχνίδι.