Ακριβώς 7 χρόνια πριν, στις 25 Μαΐου του 2013, ο Απόλλων Χαλανδρίου ανέβηκε για πρώτη φορά στην ιστορία του στην Α’ Αθηνών, νικώντας σε αγώνα μπαράζ τον Παράδεισο. Διαβάστε όλο το στόρι και δείτε τα highlights του καθοριστικού αγώνα.
Το καλοκαίρι του 2012, η πρώτη ομάδα του Απόλλωνα ξεκινά την προετοιμασία με ένα αίσθημα ανακούφισης να πλανάται στον αέρα: λίγους μήνες πριν έχει επιτευχθεί, με άνεση, η άνοδος στη Β’ Αθηνών, που είχε χαθεί στις λεπτομέρειες τα δύο προηγούμενα χρόνια.
Στο «τιμόνι» βρίσκονται ο προπονητής Γιώργος Αλεξόπουλος και ο γυμναστής Γιώργος Κωνσταντινίδης, που από τα μέσα της σεζόν 2009-10 έχουν ξεκινήσει το «χτίσιμο» της ομάδας.
Επί των ημερών τους ο σύλλογος οργανώνεται σε όλα τα επίπεδα, αλλάζοντας σταδιακά νοοτροπία.
Στο ανδρικό τμήμα υπάρχει πια χώρος μόνο για παίκτες που κατατάσσουν το ποδόσφαιρο στις βασικές τους προτεραιότητες και είναι διατεθειμένοι να ακολουθήσουν με πειθαρχία το πλάνο και τις νέες, υψηλότερες απαιτήσεις.
Κάπως έτσι έγινε το ξεσκαρτάρισμα στο ρόστερ, έτσι φτιάχτηκε ο «κορμός», έτσι τα αποδυτήρια έγιναν οικογένεια.
Και μια… μικρή «λεπτομέρεια»: ουδείς αμείβεται, για να κάνει αυτό που τον ευχαριστεί, να παίζει μπάλα δηλαδή, σε ένα οργανωμένο σύνολο με στόχους.
Ο «ΚΟΡΜΟΣ» ΚΑΙ ΤΟ
ΕΚΡΗΚΤΙΚΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ
Στον «κορμό» της πρώτης ανόδου (Φίλιππος Κοτσαύτης, Ακης Φελέκης, Γιάννης Παππάς, Σωτήρης Φλωκιώτης, Μάνος Κτενιαδάκης, Πάνος Κομνηνός, Τάσος Χαμπέρης, Νίκος Κουφός, Ευριπίδης Λισγάρης, Αγγελος Μαραθός, Τόλης Μανασής) προσθέτονται οι Φοίβος Κοτσαύτης, Γιώργος Γαλανόπουλος και Παναγιώτης Τσίπουρας, ενώ αποκτούν πιο ενεργό ρόλο οι «μικροί» Αλέξανδρος Παναγιώτου, Μάνος Κανδεράκης και Δημήτρης Παπουτσής.
Αν και νεοφώτιστος στη Β’ Κατηγορία, ο Απόλλωνας ξεκινά… τρένο στον 3ο όμιλο, με 6/6 νίκες.
Κανείς δεν μιλούσε για (νέα) άνοδο τότε, η ομάδα όμως είναι τόσο καλά προπονημένη και με τέτοια «χημεία», που δεν φοβάται κανέναν: Νεοπεντελικός 4-0 (εκτός), Κηπούπολη 3-0 (εντός), Φωστήρας Καισαριανής 1-0 (εκτός), ΑΕ Περιστερίου 4-0 (εντός), ΑΕ Αιγάλεω 3-1 (εκτός, video), ΓΣ Αργυρούπολης 2-1 (εντός)!
Στο τελευταίο ματς τραυματίζεται στο κεφάλι ο αρχηγός Φίλιππος Κοτσαύτης και απουσιάζει από τα τρία επόμενα, στα οποία η ομάδα κάνει την πρώτη της ήττα (1-0 από τον Φοίνικα Περιστερίου vid) και φέρνει δύο ισοπαλίες, 0-0 εντός με τον αδύναμο Λαρισαϊκό (vid) και 1-1 στην Αλσούπολη.
Τη 10η αγωνιστική ο Απόλλωνας θριαμβεύει (5-0) στα Βριλήσσια, την επόμενη «γκελάρει» εντός με τον Ποσειδώνα Γλυφάδας (1-1) αλλά στο κλείσιμο του 2012, χωρίς δύο βασικά κομμάτια της άμυνας (Φελέκης, Φλωκιώτης), παίρνει εκτός έδρας 0-0 στο ντέρμπι κορυφής με τον Θρίαμβο Αθηνών, το… πανάκριβο φαβορί του ομίλου.
Το 2013 μπαίνει με τον καλύτερο τρόπο: 3-0 στο ντέρμπι τον Παράδεισο εντός, 4-2 με χατ-τρικ του Φοίβου Κοτσαύτη στην έδρα της Ανθούπολης και 1-0 τη Λυκόβρυση εντός.
Ο πρώτος γύρος κλείνει με απολογισμό 10-4-1, τέρματα 32-7 και την ομάδα μας στη 2η θέση, πίσω από τον Θρίαμβο Αθηνών.
ΤΟ ΣΟΚ ΜΕ ΦΟΙΒΟ & Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ
Ο δεύτερος γύρος ξεκινά εφιαλτικά: όχι απλά η ομάδα χάνει για πρώτη φορά στην έδρα της (Νεοπεντελικός 1-2) αλλά σε αυτό το ματς χάνει και τον αρχισκόρερ της (14 γκολ), τον Φοίβο Κοτσαύτη, με ρήξη χιαστού.
Το παιχνίδι της επόμενης αγωνιστικής αποκτά πολύ μεγάλη αξία -για κάποιους ήταν τελικά και από τα πιο κομβικά της χρονιάς- ακριβώς γιατί η ομάδα πρέπει μετά από λίγες μέρες να διαχειριστεί το σοκ της απώλειας του Φοίβου.
Ο «παγωμένος» Απόλλωνας παίζει στη δύσκολη έδρα της Κηπούπολης αλλά «αποδρά» (3-2) με γκολ του Γαλανόπουλου στο 87′.
Στο εντός έδρας 3-2 επί του Φωστήρα Καισαριανής παθαίνει για δεύτερη φορά στη σεζόν (η πρώτη στο ματς με τον Ποσειδώνα) εξάρθρωση ώμου ο Φίλιππος Κοτσαύτης.
Μένει εκτός από τα ματς με ΑΕ Περιστερίου (ήττα 2-1 εκτός), ΑΕ Αιγάλεω (νίκη 1-0 εντός), ΓΣ Αργυρούπολης (1-1 εκτός) και επανέρχεται με ειδικό νάρθηκα στο εντός έδρας 3-0 επί του Φοίνικα Περιστερίου.
Ακολουθούν η νίκη στην έδρα του Λαρισαϊκού (3-1 video) και η εντός έδρας ήττα από την Αλσούπολη (1-2) στο 90′, με την ομάδα μας να παίζει με 10 παίκτες σε όλο το β’ ημίχρονο, λόγω αποβολής του Κατσιμεντέ.
Δύσκολο 2-0 επί των Βριλησσίων την 25η αγωνιστική, δραματική ισοπαλία 2-2 στη Γλυφάδα απέναντι στον Ποσειδώνα και… ώρα για ντέρμπι.
ΓΚΟΛΑΡΑ Ο ΚΟΜΝΗΝΟΣ
«ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑ» ΣΤΗ Ν. ΙΩΝΙΑ
Κόντρα στο πρώτο Θρίαμβο Αθηνών, παρουσία τουλάχιστον 500 φιλάθλων, ο Απόλλωνας επικρατεί με 1-0, χάρη σε γκολάρα του 16χρονου Πάνου Κομνηνού, το ένα από τα 18 που σημείωσε εκείνη τη χρονιά (συν άλλα 18 την προηγούμενη).
Την 28η αγωνιστική ο Απόλλωνας παίζει με τον τρίτο Παράδεισο: με νίκη ουσιαστικά ανεβαίνει, με ισοπαλία κρατά το +5 και «δικαιούται» μία ακόμα ισοπαλία στις επόμενες δύο αγωνιστικές (στο +3 ο 2ος ανέβαινε απευθείας), με ήττα βάζει τον αντίπαλό του στο κόλπο.
Το ματς γίνεται σε συνθήκες καύσωνα στη Νέα Ιωνία και ο Απόλλωνας «αυτοκτονεί»: με το σκορ στο 1-1, δέχεται γκολ από το πουθενά στο 86′ και αφού στις καθυστερήσεις οι αντίπαλοι αποσοβούν στη γραμμή το 2-2, η διαφορά πέφτει στο +2.
Με το δύσκολο 2/2 στο φινάλε (Ανθούπολη 2-0 εντός, Λυκόβρυση 3-2 εκτός), η ομάδα μας διατηρεί το πλεονέκτημα έδρας για το μπαράζ με τον Παράδεισο, που την προτελευταία αγωνιστική είχε κάνει… επική ανατροπή στη Γλυφάδα (3-2 με δύο πέναλτι στο τέλος, ενώ έχανε 2-0) και την τελευταία είχε διασύρει (5-2) τον πρωταθλητή και αδιάφορο Θρίαμβο.
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΜΠΑΡΑΖ &
ΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ
Στο μπαράζ της 25ης Μαΐου 2013, με διαιτητή τον διεθνή Χαράλαμπο Καλογερόπουλο και υπό την παρουσία τουλάχιστον 1.000 φιλάθλων, ο Απόλλωνας έχει και το πλεονέκτημα της ισοπαλίας. Παίζει, όμως, εξ’ αρχής για τη νίκη.
Εχει δύο δοκάρια στο β’ ημίχρονο (Κομνηνός, Γκρέμο) και τον πλήρη έλεγχο, με μοναδική απειλή από πλευράς Παράδεισου το απευθείας φάουλ που αποκρούει ο Μάνος Κτενιαδάκης, που παίζει με μπανταρισμένο γόνατο, καθότι δυο βδομάδες πριν έχει υποστεί ρήξη μηνίσκου – ο δε Κουφός αγωνίζεται με ειδική μάσκα λόγω κατάγματος στη μύτη!
Το γκολ του Γαλανόπουλου στο 86′, από την ατομική προσπάθεια του Κομνηνού, σφραγίζει οριστικά την άνοδο της καλύτερης ομάδας, πυροδοτώντας έξαλλους πανηγυρισμούς στο Κάτω Χαλάνδρι.
Μίας ομάδας, μίας πραγματικής παρέας που κατέκτησε τα πάντα με το σπαθί της μέσα στο γήπεδο, έχοντας τις λιγότερες ήττες, την καλύτερη άμυνα και τη δεύτερη καλύτερη επίθεση, με 0 πέναλτι υπέρ και 7 κατά σε 31 αγώνες.
Μίας ομάδας που κέρδισε στην έδρα της κάθε αντίπαλο της πρώτης 8άδας (Θρίαμβο, Παράδεισο, ΑΕ Περιστερίου, ΓΣ Αργυρούπολης, Φοίνικα Περιστερίου, Βριλήσσια, ΑΕ Αιγάλεω).
Αρωγοί αυτής της 4ετούς προσπάθειας ο οραματιστής πρόεδρος Αντώνης Μαραγκουδάκης, οι γενικοί αρχηγοί Βαγγέλης Ξυπολιτίδης αρχικά, Σπύρος Γιασαφάκης στη συνέχεια, ο έφορος Ηλίας Μαρέντης και, φυσικά, όλη η διοίκηση.
Καθοδηγητές οι Γιώργος Αλεξόπουλος-Γιώργος Κωνσταντινίδης και απόλυτοι πρωταγωνιστές οι ποδοσφαιριστές, που σε κάθε αγώνα έπαιζαν για την αγάπη για τη φανέλα και τον συμπαίκτη, βάζοντας τις έννοιες «εμείς» και «ομάδα» πολύ πιο πάνω από το οποιοδήποτε «εγώ».
ΤΟ ΡΟΣΤΕΡ ΤΗΣ ΣΕΖΟΝ 2012-2013
ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΕΖΟΝ
Ο Απόλλωνας στάθηκε αξιοπρεπώς στον α’ γύρο της παρθενικής του χρονιάς στην Α’ Αθηνών, τελικά όμως τερμάτισε στη 15η θέση συγκεντρώνοντας μόνο 16 βαθμούς (5-1-24). Αξίζει να σημειωθεί ότι τότε έπεφταν 5 ομάδες και η 11η που σώθηκε (Ηράκλειο) χρειάστηκε να μαζέψει 42 βαθμούς.
Η μοίρα της ομάδας, ωστόσο, έδειχνε προδιαγεγραμμένη, δεδομένου ότι διαλύθηκε ο «κορμός», που με τόσο κόπο είχε χτιστεί. Οχτώ (!) βασικοί των δύο προηγούμενων ανόδων, για τον ένα ή τον άλλο λόγο, συνεισέφεραν από καθόλου ως ελάχιστα τη σεζόν 2013-14:
Κομνηνός (αποχώρησε το καλοκαίρι του 2013)
Φλωκιώτης (αποχώρησε το καλοκαίρι του 2013)
Γαλανόπουλος (αποχώρησε το καλοκαίρι του 2013)
Φελέκης (κάταγμα κνήμης-περόνης την 1η αγωνιστική)
Φίλιππος Κοτσαύτης (χειρουργείο στον ώμο το καλοκαίρι του 2013, έπαιξε 12 ματς και τραυματίστηκε στο ίδιο σημείο τη 16η αγωνιστική)
Φοίβος Κοτσαύτης (επανήλθε την 4η αγωνιστική, έπαιξε μέχρι τη 10η όπου και υπέστη ρήξη χιαστού στο άλλο πόδι!)
Κουφός (απουσίασε λόγω σπουδών μέχρι τον Ιανουάριο, επανήλθε ανέτοιμος κι έπαιξε βασικός μόνο τις δύο τελευταίες -αδιάφορες- αγωνιστικές)
Κανδεράκης (απών όλη τη σεζόν λόγω Πανελληνίων)
Γίνεται εύκολα αντιληπτό πως στο μεγαλύτερο μέρος της πρώτης χρονιάς στην Α’ Κατηγορία, ο Απόλλωνας ήταν μια ομάδα δίχως συνοχή και εμπειρία, με αρκετά παιδιά να παίρνουν τις πρώτες τους παραστάσεις και την ψυχολογία, από ένα σημείο και μετά, να βαραίνει από τα αρνητικά αποτελέσματα.
Ωστόσο η ομάδα όταν απέκτησε ξανά «κορμό» αλλά και προπονητή για χρόνια, όπως ήταν ο Αλεξόπουλος, επανήλθε πανηγυρικά στο υψηλότερο επίπεδο της Αθήνας, όπου και φιλοδοξεί να παραμείνει για τα επόμενα χρόνια.
